Από τα πρώτα φωτογραφικά μου βήματα ενδιαφέρθηκα ιδιαίτερα γιά την αισθητική της κίνησης. Τα τέσσερα τελευταία χρόνια, το θέμα αυτό με απορρόφησε σχεδόν αποκληστικά. Με ενδιαφέρον, υπομονή και συμπάθεια , παρατηρώ και φωτογραφίζω τους ανθρώπους σε μια συγκεκριμένη στιγμή του βαδίσματος τους , στιγμή που έχει για μένα την υψηλότερη αισθητική.

Αφαιρώντας το φόντο από τις φωτογραφίες μου και δίνοντας σε κάθε άνθρωπο την ίδια διάσταση, εξομοιώνω τους εξωτερικούς παράγοντες χώρου και χρόνου, για να συγκεντρωθώ στη κίνηση και στην ιδιομορφία του καθενός. Τον χώρο και τον χρόνο τον αντιλαμβανόμαστε περισσότερο φαντασιωτικά παρά βιωματικά. Απομονωμένος από τον χώρο, ο άνθρωπος  φαίνεται να αιωρείται σε κοινότυπες διαδρομές και συμπεριφορές χωρίς οργανικές σχέσεις με το περιβάλλον. Αυτό μου επιτρέπει να συγκεντρωθώ στην ουσία της ανθρώπινης παρουσίας, σε όλο το μεγαλείο της αναζήτησης μιας ιδιομορφίας, μιας πρωτοτυπίας, μίας ταυτότητας,  για να διαπιστώσω τελικά πως αναπόφευκτα φαίνεται να εγκλωβίζεται σε άλλου είδους στερεότυπα (π.χ. Τατουάζ, Ντύσιμο στη μόδα, βάδισμα στο δρόμο με ένα κατοικίδιο ζώο ή ένα ποτό στο χέρι, κλπ.)

Θα λέγαμε λοιπόν πως ο άνθρωπος, παρ΄όλο που δηλώνει το αντίθετο, είναι μιμητικός, πιθανώς για να πειστεί ότι ανοίκει στην ίδια ομάδα, σε μία προσπάθεια να θεραπεύσει τις ανασφάλειες του. Οι άνθρωποι φαίνονται να είναι όλοι διαφορετικοί αλλά στην συμπεριφορά τους είναι ουσιαστικά ίδιοι. Ανάμεσα από φωτογραφία δρόμου και κοινωνιολογική μελέτη, επιχειρώ μία ταξινόμηση, μαρτυρία για τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Ο μοναχικός άνθρωπος, όπως αυτός προσδιορίζεται από τις αλλοιώσεις του χώρου και του χρόνου που εσκεμμένα επιλέγω, είναι ο σύγχρονος άνθρωπος.

Χάρης Διαμαντίδης – Απρίλιος 2019

Υστερόγραφο:

Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να ευχαριστήσω  ειλικρινά όλους (ες) αυτούς  (ές)  που, παρά την θέληση τους , μου «δάνεισαν» την εικόνα τους. Για προφανείς πρακτικούς  λόγους μου ήταν αδύνατο να ζητήσω την συγκατάθεση τους στις συνθήκες που έγινε η φωτογράφιση, για μια περαιτέρω  παρουσίαση της φωτογραφικής αυτής δουλειάς. Παρόλα  αυτά πιστεύω πως ενήργησα με σεβασμό φωτογραφίζοντας τα άτομα στην πιο δυνατόν αξιοπρεπή στάση : όρθιοι και σε κίνηση. Στην περίπτωση που κάποιος (α) δεν συμφωνεί με την χρήση της εικόνας του μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου για να την αφαιρέσω από την ιστοσελίδα.

Από τα πρώτα φωτογραφικά μου βήματα κεντρική θέση στις αναζητήσεις μου είχε ο Άνθρωπος. Η δουλειά που παρουσιάζω εδώ με έκανε να πλησιάσω ακόμα πιο πολύ το αντικείμενο γοητευμένος από τον χαρακτήρα , ταυτόχρονα  οικουμενικό και μοναδικό του Ανθρώπου. 

Στην καθημερινή μας ζωή δεν έχουμε συνήθως το χρόνο να προσέξουμε τους ανθρώπους με τους οποίους διασταυρωνόμαστε αλλά παρατηρώντας τους σε ένα σταθερό πλαίσιο, μπορούμε να εκτιμήσουμε πολύ καλλίτερα την πολυμορφία αλλά και την μοναδικότητα των ατόμων, ακόμα και αν υιοθετούν κοινά μοντέλα συμπεριφοράς. Ελπίζω πως ο καθένας από μας θα αναγνωρίσει ένα κομμάτι από τον εαυτό του στους περαστικούς της φωτογραφικής αυτής δουλειάς.